MBT beveiligt parcoursmeting Dam tot Damloop
maandag 4 september 2023
Gisteren heeft het MBT met twee man de parcoursmeting voor de Dam tot Damloop op zondag 17 september a.s. beveiligd. Doordat de meting vanuit Zaandam tot in hartje Amsterdam dwars door het overige verkeer plaatsvond, was daarbij beveiliging nodig.
Voor alle grote hardloopwedstrijden, met name die waarbij een record zou kunnen worden gevestigd, moet vooraf de te lopen afstand exact worden vastgesteld. En wel zo exact dat een GPS-meting daarvoor tekortschiet. En ook wel zo exact dat precies de route die de lopers naar verwachting zullen gaan lopen wordt gevolgd. Dat laatste houdt in dat bij bochten, rechtsom of linksom, de binnenbocht wordt gevolgd, diagonaal een weg wordt overgestoken of via een middenberm de kortste weg wordt gezocht. Dat alles vanzelfsprekend wel binnen het aangegeven parcours.
Doordat er bij de parcoursmeting onderweg dus niet altijd netjes rechts wordt gehouden, heeft het MBT de parcoursmeters beveiligd met een motor-verkeersregelaar ervoor en erachter.
Voor de liefhebbers: hoe gaat zo’n parcoursmeting in z’n werk?
Er wordt gestart bij één van de meetpunten die destijds op heel veel plaatsen in het land zijn aangebracht door een landmeetkundige dienst. Zo’n meetpunt zijn twee op een exacte, afgeronde afstand van elkaar (b.v. 400 meter) in de wegbestrating aangebrachte metalen nagels. De feitelijke parcoursmeting vindt plaats met een daarvoor geprepareerde fiets met daarop een nauwkeurige afstandsmeter. De banden van de fiets zijn op een vaststaande druk opgepompt en de bestuurder van de fiets is een vaste parcoursmeter namens de KNAU, zodat ook het gewicht op de fiets iedere keer hetzelfde is.
Allereerst wordt de afstandmeter geijkt. Op die fiets wordt een aantal keren in rechte lijn van de ene metalen nagel naar de andere gefietst. Aan de hand van de gemiddelde afstand die de afstandsmeter op de fiets aangeeft en de bekende vaststaande afstand tussen die twee metalen nagels kan worden vastgesteld wat de afwijking van die afstandmeter is. Vaak is dat slechts enkele centimeters op de (b.v.) 400 meter.
Vervolgens wordt op die fiets met gematigde snelheid de route van de te houden hardloopwedstrijd gereden, van start- tot finishlijn. De parcoursmeter wordt daarbij voorafgegaan door ten minste één fietser die de exacte route van de wedstrijd aangeeft. Niet alleen om te voorkomen dat de parcoursmeter verkeerd rijdt, maar ook zodat deze exact de route volgt die de lopers naar verwachting zullen volgen. Dus als een rechterbocht gevolgd gaat worden door een linkerbocht steekt die voorrijder na de rechterbocht heel geleidelijk diagonaal de weg over om ook bij de linkerbocht de binnenbocht te kunnen nemen.
Deze praktische, maar realistische werkwijze wordt over het hele parcours volgehouden: wegen, fietspaden, bermen: overal de kortste weg.
Precies op de finishlijn stopt de meting en wordt de afstandsmeter op de fiets afgelezen. De afgelezen afstand wordt daarna gecorrigeerd met de eerder vastgestelde afwijking van de afstandsmeter. Het resultaat is de werkelijk gereden – en straks te lopen – afstand. Als dit net een paar meter teveel of te weinig is, kan het parcours iets worden aangepast of de start- of finishlijn iets worden verplaatst.
Dit alles om ervoor te zorgen dat de hardlopers later precies de afstand lopen die hen is voorgespiegeld, maar vooral om ervoor te zorgen dat als er een record wordt gevestigd dit niet later wordt afgekeurd omdat de (dan nogmaals na te meten) loopafstand niet bleek te kloppen.
Ook motor-verkeersregelaar worden bij het MBT? Kijk dan op de pagina MBT’er worden?.
Ook uw evenement laten begeleiden door het MBT? Kijk dan op de pagina Uw evenement.
